(၁) ဗုဒၶဂုေဏာ အနေႏၱာ
(၂) ဓမၼဂုေဏာ အနေႏၱာ
(၃) သံဃဂုေဏာ အနေႏၱာ
(၄) မာတာပိတုဂုေဏာ အနေႏၱာ
(၅) အာစရိယဂုေဏာ အနေႏၱာ
ဗုဒၶဂုေဏာ - ၿမတ္စြာဘုရား၏ ဂုဏ္ေတာ္ေက်းဇူးေတာ္သည္၊
အနေႏၱာ - အဆုံးမရွိ က်ယ္ဝန္းလွ၏။
ဓမၼဂုေဏာ - တရားေတာ္၏ ဂုဏ္ေတာ္ေက်းဇူးေတာ္သည္၊
အနေႏၱာ - အဆုံးမရွိ က်ယ္ဝန္းလွ၏။
သံဃဂုေဏာ - သံဃာေတာ္ၿမတ္၏ ဂုဏ္ေတာ္ေက်းဇူးေတာ္သည္၊
အနေႏၱာ - အဆုံးမရွိ က်ယ္ဝန္းလွ၏။
မာတာပိတုဂုေဏာ - အမိအဖတုိ႔၏ ဂုဏ္ေတာ္ေက်းဇူးေတာ္သည္၊
အနေႏၱာ - အဆုံးမရွိ က်ယ္ဝန္းလွ၏။
အာစရိယဂုေဏာ - ဆရာသမားတို႔၏ ဂုဏ္ေတာ္ေက်းဇူးေတာ္သည္၊
အနေႏၱာ - အဆုံးမရွိ က်ယ္ဝန္းလွ၏။
ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ ရတနာ(၃)ပါးႏွင္႔ မိဘဆရာသမားတုိ႔၏ ဂုဏ္ေတာ္ေက်းဇူးေတာ္တို႔သည္ အဆုံးမရွိ က်ယ္ဝန္းႀကီးမား မ်ားၿပားလွေပသည္။
ဗုဒၶဂုေဏာ အနေႏၱာ
ဗုဒၶၿမတ္စြာဘုရားသည္ သံသရာဝ႗္ဆင္းရဲအတြင္း၌ ဒုကၡမ်ဳိးစုံႏွင္႔ ေတြ႔ႀကဳံခံစားေနရေသာ လူနတ္ၿဗဟၼာ သတၱဝါအေပါင္းကို ထုိသံသရာဝ႗္ဆင္းရဲအတြင္းမွ ထုတ္ေဆာင္ကယ္တင္၍ ရာဂေဒါသစေသာ တစ္ဆယ္႔တစ္သီးေသာ မီးတုိ႔၏ ၿငိမ္းေအးရာၿဖစ္ေသာ (သို႔မဟုတ္) သံသရာဝ႗္ဆင္းရဲအေပါင္းမွ လြတ္ေၿမာက္ရာ ၿဖစ္ေသာ နိဗၺာန္သို႔ပို႔ေဆာင္ကယ္တင္မူေပသည္။ ဤသို႔ ဗုဒၶၿမတ္စြာသည္ သံသရာတြင္ က်င္လည္ေနႀကရေသာ သတၱဝါအေပါင္းကို ဝ႗္ဆင္းရဲမွ ကယ္တင္၍ ခ်မ္းသာရာနိဗၺါန္သို႔ ပို႔ေဆာင္တတ္ေသာ ေႀကာင္႔ ခ်မ္းသာရာနိဗၺါန္သုိ႔ ပို႔ေဆာင္တတ္ေသာေႀကာင္႔ သတၱဝါအားလုံးတုိ႔၏ အတိုင္းမသိေသာ ေက်းဇူးရွင္ ၿဖစ္ပါသည္။
ဓမၼဂုေဏာ အနေႏၱာ
သံသရာ၏ အရင္းအၿမစ္ၿဖစ္ေသာ အဝိဇၨာ(ေမာဟ) အမိုက္ အေမွာင္ႏွင္႔ တဏွာသံေယာဇဥ္တို႔သည္ သတၱဝါတုိ႔ကို သံသရာ၌ နစ္မြန္းေအာင္ၿပဳလုပ္လ်က္ ဖြဲ႔ေႏွာင္ထားႀကသည္။ တရားေတာ္သည္ မိမိတရားေတာ္ကို က်င္႔ႀကံအားထုတ္ေသာ သတၱဝါတုိ႔ကို ထိုသို႔ အမုိက္အေမွာင္အတြင္း၌ နစ္မြန္းေအာင္ ၿပဳလုပ္တတ္ေသာ အဝိဇၨာႏွင္႔တဏွာတို႔ကို ရွင္းလင္းသုတ္သင္လွ်က္ သတၱဝါအားလုံးတို႔အဖို႔ ဆပ္၍မကုန္ေလာက္ေအာင္ ေက်းဇူးမ်ားပါသည္။
သံဃဂုေဏာ အနေႏၱာ
အရိယာသံဃာေတာ္ၿမတ္သည္ ေလာဘ၊ ေဒါသ စေသာ ကိေလသာတရားကို ကင္းရွင္း၍ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္တည္းတ ဟူေသာ တရားေတာ္ၿမတ္တို႔ႏွင္႔သာ ေပ်ာ္ေမြ႕ေနႀကသၿဖင္႔ သတၱဝါမ်ား၏ ကုသိုလ္ေကာင္းမွု စုိက္ပ်ဳိးရာလယ္ယာ ေၿမေကာင္းသဖြယ္ ၿဖစ္ေပသည္။ ထိုသို႔ အရိယာသံဃာေတာ္မ်ားကို ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ လုပ္ေကၽြးၿခင္းၿဖင္႔ ကုသိုလ္ေကာင္းမွုမ်ားစြာ ၿဖစ္ထြန္း၍ ေကာင္းက်ဳိး ခ်မ္းသာ ခံစားႀကရသည္။ သို႔ၿဖစ္၍ အရိယာသံဃာေတာ္မ်ားသည္ သတၱဝါ တို႔၏ အတိုင္းမသိေသာ္ ေက်းဇူးရွင္မ်ား ၿဖစ္ပါသည္။ အရိယာႏြယ္ဝင္ ပုထုဇဥ္သံဃာေတာ္မ်ားသည္လည္း ဗုဒၶရွင္ေတာ္ၿမတ္ ေဟာႀကားထားရစ္ခဲ႔ေသာ တရားေတာ္မ်ားကို သတၱဝါ တုို႔အား လူနတ္နိဗၺါန္ သုံးတန္ခ်မ္းသာကို လမ္းညႊန္သည္႔အေနၿဖင္႔ ေဟာေၿပာၿပသႀကေသာေႀကာင္႔ သတၱဝါမ်ားစြာတို႔၏ အတိုင္းမသိေသာ ေက်းဇူးရွင္မ်ားပင္ၿဖစ္ပါသည္။
မာတာပိတုဂုေဏာ အနေႏၱာ
မိခင္သည္ ကာလေရႀကည္ တည္သည္႔အခ်ိန္မွ စ၍ သားသမီးအေပၚ ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာၿဖင္႔ သေႏၶသားကို ယုယစြာ ထိန္းသိမ္းေစာင္႔ေရွာင္႔ခဲ႔ရသည္။ အခ်ဳိ အခ်ဥ္ အစပ္ အခါး အစရွိသည္႔ မသင္႔ၿမတ္ေသာ အစားအစာမ်ားကို ေရွာင္ႀကဥ္ခဲ႔ရသည္။ အခ်န္ေစ႔၍ ဖြားၿမင္လာေသာအခါတြင္လည္း ဖဝါးလက္ႏွစ္လုံး ပခုံးလက္ႏွစ္သစ္ အရြယ္မွစ၍ လူလားေၿမာက္သည္႔ အရြယ္အထိ ပိုးေမြးသလို ေမြးၿမဴခဲ႔ရသည္။ ထုိ႔အတူ ဖခင္အေနၿဖင္႔လည္း သားသမီးမ်ား၏ က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ေရး၊ စားဝတ္ေနရး၊ ပညာေရး အစရွိသည္႔ လုိအပ္ခ်က္မ်ားကို ၿဖည္႔ဆည္းေပးခဲ႔သည္။
မိဘႏွစ္ဦးတို႔သည္ သားသမီးမ်ား အရြယ္ေရာက္လာသည္႔ အခါတြင္လည္း “မေကာင္းၿမစ္တာ၊ ေကာင္းရာညႊန္လတ္၊ အတတ္သင္ေစ၊ ေပးေဝႏွီးရင္း၊ ထိမ္းၿမားၿခင္းလွ်င္၊ ဝတ္ငါးအင္၊ ဖခင္မယ္တို႔တာ” ဟူသည္ႏွင္႔ အညီ မိဘတုိ႔၏ ဝတၱရားမ်ားကို ၿပည္႔စုံေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးႀကရသည္။ ထုိ႔ၿပင္ “လက္ဦးဆရာ၊ မည္ထိုက္စြာ၊ ပုဗၺစရိယ၊ မိႏွင္႔ဘ” ဆိုသည္႔အတိုင္း သားသမီးတို႔အေပၚ ေက်းဇူးႀကီးမားပုံမွာ စာဖြ႔ဲ၍ မကုန္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ မ်ားၿပားလွသၿဖင္႔ “မိဘေက်းဇူး၊ ၿမင္းမိုရ္ဦး၊ အထူးသိလွ်က္ အဆပ္ခက္” ဟုပင္ဆိုရိုးၿပဳခဲ႔ရသည္။ ကၽြႏု္ပ္တို႔ ၿမတ္ဗုဒၶကိုယ္ေတာ္တိုင္ပင္ အမိ၏ ေက်းဇူးကို ဆပ္ရာတြင္ ႏို႔တစ္လုံးဖုိးမွ်သာ ေက်သည္ဟု က်မ္းဂန္စကား မွာထားခ်က္မ်ား ရွိေပသည္။ ဤသို႔ၿဖင္႔ မိဘတို႔သည္ သားသမီးတုိ႔ အေပၚ မ်ားစြာေက်းဇူးႀကီးမားလွေပသည္။
အာစရိယဂုေဏာ အနေႏၱာ
တပည္႔တို႔၏ အက်ဳိးေက်းဇူးတို႔ကို က်င္႔ေဆာင္တတ္ေသာေႀကာင္႔ ဆရာဟုေခၚဆိုရေႀကာင္း အဓိပၸါယ္ဖြင္႔ဆိုခ်က္ႏွင္႔ အညီ ဆရာသည္ တပည္႔သားတို႔ အေပၚ ေမတၱာေစတနာ အရင္းခံထား၍ မလိမၼာ မယဥ္ေက်းသည္ကို လိမၼာယဥ္ေက်းလာေစရန္လညး္ေကာင္း၊ မေကာင္းေသာအမွုကို ေရွာင္ႀကဥ္ေစ၍ ေကာင္းေသာအမွုကို ၿပဳလုပ္ေစရန္လည္းေကာင္း ခ်ဳိသစြာ ဆုံးမ သြန္သင္ၿပသႀကသည္။ ထုိ႔ၿပင္ “အတတ္လည္းသင္၊ ပဲ႔ၿပင္ဆုံးမ၊ သိပၸမခ်န္၊ ေဘးရန္ဆီးကာ၊ သင္႔ရာအပ္ပို႔၊ ဆရာတုိ႔။ က်င္႔ဖုိ႔ဝတ္ငါးၿဖာ” ဟူသည္ႏွင္႔ အညီ ဆရာ႔က်င္႔ဝတ္မ်ားကို ၿပည္႔စုံစြာ ေဆာင္ရြက္ေပးႀကပါသည္။ ဤသို႔အားၿဖင္႔ ဆရာတုိ႔သည္ တပည္႔မ်ား၏ အနႏၱေက်းဇူးရွင္မ်ား စာရင္းတြင္ ပါဝင္ပါသည္။
